Gregory
Ο Νικόλαος Πασχαλίδης είναι Υπεύθυνος Έρευνας για την Τεχνολογική Ανάπτυξη στο τμήμα Ηλιοφυσικής (HSD) του NASA Goddard Space Flight Center. Είναι επικεφαλής Τεχνολογίας για το HSD και Βοηθός Διευθυντής Τεχνολογίας για τη NASA / GSFC. Κατείχε ηγετικούς ρόλους σε πολλές αποστολές της NASA και της ESA, μεταξύ των οποίων η αποστολή Cassini, αλλά και άλλες όπως Magnetospheric Multiscale Mission, JUNO, Pluto New Horizons, Van Allen Probes, IBEX, MESSENGER, IMAGE. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία προηγμένης τεχνολογίας, μικροσυστημάτων και οργάνων που χρησιμοποιήθηκαν στις διαστημικές αποστολές.
Το διαστημικό σκάφος Cassini, επί σχεδόν 20 χρόνια συνέλεγε δεδομένα για την μελέτη του Κρόνου και των φυσικών δορυφόρων του. Εκτός από τον Νικόλαο Πασχαλίδη, ανάμεσα στους ερευνητές που όλα αυτά τα χρόνια συμμετείχαν στην ανάλυση των πολύτιμων στοιχείων που παρείχε το Cassini και τα οποία άνοιξαν νέους ορίζοντες στην επιστήμη, βρίσκονται και αρκετοί άλλοι Έλληνες επιστήμονες.
Μεγάλο μέρος της καριέρας του έχει επικεντρωθεί στα “μικρά” με σκοπό να εξερευνήσει το μεγάλο άγνωστο. Με το υπόβαθρό του ως πειραματικός επιστήμονας του χώρου, εργάστηκε για την ανάπτυξη μικροσκοπικών οργάνων χαμηλής ισχύος, πλήθους εργαλείων μέτρησης τα οποία βρίσκονται σε πολλές αποστολές, από ρολόγια ακριβείας έως θερμόμετρα. Δημιούργησε chips υπολογιστών στην “καρδιά” των οργάνων, τα οποία είναι μόλις μισή ίντσα επί μισή ίντσα. Αυτά τα chips ονομάζονται ASICs και χρησιμοποιούνται για την αντικατάσταση συστημάτων οργάνων που προηγουμένως ζύγιζαν περίπου δύο κιλά και απαιτούσαν πολύ περισσότερη ενέργεια.
Αυτά τα ASICs έχουν ενσωματωθεί σε πλήθος διαστημικών σκαφών της NASA, συμπεριλαμβανομένων των Cassini, Messenger, New Horizons, STEREO, IBEX και JUNO. Πρόκειται, επίσης, να ενσωματωθού σε πολλές από τις μελλοντικές αποστολές.
Ο Πασχαλίδης έχει οδηγήσει την ανάπτυξη μιας οικογένειας περίπου δέκα βασικών ASICs που βοηθούν στη μέτρηση τριών επιστημονικών βασικών στοιχείων: του χρόνου πτήσης, της οπτικής γωνίας και της ενέργειας. Τέτοιες πληροφορίες βοηθούν τους επιστήμονες να καταγράψουν τη σύνθεση και την ενέργεια της ακτινοβολίας μεταξύ του Ήλιου και της Γης. Ο πιο γνωστός ASIC, που δημιούργησε και ένας από τους δύο για τον οποίο κατέχει διπλώματα ευρεσιτεχνίας, είναι το chip για τον χρόνο πτήσης. Είναι ένα σύστημα σε ένα τσιπ που μετράει τον χρόνο σε ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου. Τα όργανα σε πειράματα ηλιοφυσικής πρέπει να γνωρίζουν το χρόνο με τόση ακρίβεια για να βοηθήσουν να προσδιοριστεί η ταχύτητα ενός σωματιδίου ή να μετρηθεί η κατεύθυνση της κίνησης. Ένα άλλο ASIC – το τσιπ ενέργειας – μετρά την κατανομή ενέργειας της ακτινοβολίας. Ένα τρίτο, επικεντρωμένο στην τεχνολογία ASIC, το τσιπ TRIO, αντικαθιστά τα μίλια καλωδίωσης σε διαστημικά σκάφη ψηφιοποιώντας και σειριοποιώντας πολλαπλούς κατανεμημένους αισθητήρες.
“Εργάστηκα στο Cassini κατά τη διάρκεια της φάσης ανάπτυξης και κατασκευής στη δεκαετία του 1990. Υπήρξε μια μεγάλη ώθηση εκείνη την εποχή για να καταστήσουμε έξυπνα, χαμηλής ισχύος και μικρού μεγέθους συστήματα υψηλής τεχνολογίας που μπορούν να επιβιώσουν αξιόπιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επικέντρωσα τις προσπάθειές μου στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη από την αρχή ενός συνόλου ειδικών ολοκληρωμένων κυκλωμάτων εφαρμογών (ASIC) και ηλεκτρονικών για το όργανο σωματιδίων MIMI, του οποίου επικεφαλής επιστήμονας ήταν ο κ. Σταμάτης Κριμιζής. Μετά από μια επιτυχημένη ανάπτυξη και διαστημική πιστοποίηση το σύστημα ενσωματώθηκε στο όργανο MIMI και για 20 χρόνια τώρα λειτούργησε άψογα και παρήγαγε άριστες μετρήσεις σωματιδίων στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου” δηλωσε στο ellines.com.
Ο Νικόλαος Πασχαλίδης κατάγεται από τη Μακεδονία. Γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1963, στο Ακριτοχώρι Σερρών. Το 1985 αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιο Θράκης στην Ξάνθη, όπου και έκανε το διδακτορικό του το 1992. Η διδακτορική του έρευνα πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στο Laurel του Maryland. Εκεί παρέμεινε μέχρι το 2011, καθώς ξεκίνησε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής και στη συνέχεια έγινε μέλος του προσωπικού.
Είναι μέλος της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης (AGU), μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Ηλεκτρονικών Μηχανικών (IEEE), και μέλος του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αεροναυτικής και Αστροναυτικής (AIAA).
